اختلال شخصیت مرزی یا بوردرلاین، یک اختلال شایع شخصیتی است که می‌تواند عملکرد فرد را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. بیماران مبتلا به این اختلال، نسبت به سایر اختلالات شخصیت بیشتر برای مشاوره و روان درمانی مراجعه می کنند. شاید برای شما نیز جالب باشد در مورد این اختلال بیشتر بدانید. بدین منظور و برای آشنایی بیشتر با نشانه‌های اصلی این اختلال، با تیم تخصصی مشاورلاین همراه باشید. برخی از نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی عبارتند از:
در اکثر جنبه‌های زندگی
از جمله نشانه‌های بارز افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ، مشکلاتی است که این افراد تقریباً در تمامی جنبه‌های زندگی شان دارند. این مشکلات در زمینه روابط صمیمانه، روابط با دوستان، شغل و …. دیده می‌شود. طوری که سایرین، معمولاً آنها را به عنوان آدم‌های ناسازگار در روابط طبقه‌بندی می‌کنند و ترجیح می‌دهند که روابط‌شان را با آنها قطع کنند. به طور کلی این افراد در زمینه خانوادگی، شغلی، روابط عاطفی، دوستی و… مشکلات زیادی را تجربه می‌کنند. اگرچه خود این افراد نسبت به این مشکلات آگاهی ندارند، اما اطرافیان آنها به خوبی متوجه وجود این مشکلات و مسائل می‌شوند. برای کسب آگاهی بیشتر در این زمینه می توانید به مقاله “اختلال شخصیت چیست؟ انواع اختلال شخصیت و روش‌های درمان آن” مراجعه کنید.
نوسانات خلقی مستمر
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در دوره های مختلف از زندگی دچار تغییرات نسبتاً شدید خلقی، تغییر در روحیه، تجربه خشم و اضطراب می‌شوند، به طور مثال این افراد ممکن است در طول عمر خود بارها دچار دوره‌های شدید افسردگی شوند. میزان تغییر و نوسان هیجانات به گونه‌ای است که دیگران آنها را افراد بی‌ثباتی می‌دانند. این افراد ممکن است حمله‌های خشم را بارها و بارها تجربه کنند. یادتان باشد این ویژگی اختلال شخصیت مرزی نباید با نشانه های اختلال دوقطبی اشتباه شود.
رفتارهای شتابزده و تکانشی
رفتارهای تکانشی و عجولانه که به وفور در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی دیده می‌شود، عمدتاً موجب آسیب به فرد می‌شود. از جمله رفتارهای تکانشی آسیب‌رسان در این افراد می‌توان به روابط جنسی شتابزده و بدون آشنایی کافی با طرف مقابل، سوء مصرف مواد اعتیادآور، ولخرجی، رانندگی بی‌احتیاط، خودزنی‌های مکرر و …. اشاره کرد. به غیر از رفتارهای شتابزده که ممکن است به این افراد آسیب بزند، تصمیمات عجولانه و بدون تامل نیز می‌تواند آنها را به مخاطره اندازد.
خدمات آنلاین مشاوره اختلال شخصیت
روابط بین‌فردی ناپایدار
ناپایداری در روابط بین فردی، یک الگوی تکراری و عادی در زندگی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی است. اگر از سابقه فرد اطلاع داشته باشیم، به راحتی می‌توانیم به وجود چنین روابطی پی‌ببریم. این افراد معمولاً روابط یکنواخت و با ثباتی با دیگران ندارند و در حین رابطه با آنها مکرراً دچار تنش، دعوا، دلخوری و در نهایت قطع ارتباط می‌شوند. به خاطر این ویژگی، افراد بوردرلاین در ازدواج و زندگی مشترک نیز مشکلات عدیده ای را تجربه می‌کنند. ازدواج با افراد مبتلا به این اختلال می‌تواند آسیب‌های زیادی برای افراد به همراه داشته باشد. اگر در شرف ازدواج هستید، یکی از مواردی که باید برای مشاوره ازدواج مدنظر داشته باشید این است که مطمئن شوید فردی که می‌خواهید با او ازدواج کنید مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و یا دارای ویژگی‌های این اختلال نباشد.
سردرگمی و ابهام هویت
افرادی که از اختلال شخصیت مرزی رنج می‌برند، از آشفتگی و ابهام مستمر درباره اینکه چه کسی هستند و هدفشان در زندگی چیست، رنج می‌برند. این موضوع باعث می‌شود این افراد ندانند که از زندگی چه می‌خواهند. از این رو، مدام درصدد تغییر دوستان، محل زندگی، هدف‌ها و … هستند. چنین افرادی شغل خود را زیاد تغییر می‌دهند، یا درگیر روابط دوستانه متعدد می‌شوند بدون اینکه از این روابط احساس رضایت داشته باشند. انگار انتظارات آنها از شرایط و افراد طوری است که نمی‌توانند از آن راضی شوند. چنین الگویی مدام در زندگی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی تکرار می‌شود.
مقاله پیشنهادی: «فوبیا یا هراس چیست؟ آشنایی با انواع اختلال هراس و راههای درمان آن»
احساس پوچی، افسردگی و غمگینی مزمن
افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در بسیاری از اوقات احساس می‌کنند که دچار یک خلاء، پوچی، یاس و افسردگی عمیق هستند و چیزی نمی‌تواند آنها را خوشحال کند. همانطور که گفته شد این افراد مدام دچار دوره‌های شدید افسردگی می‌شوند و خلق غمگین را به شدت تجربه می‌کنند. لازم به ذکر است که تمام افراد گاهی دچار علایم غمگینی و افسردگی می‌شوند اما افسردگی و غمگینی که این افراد دارند بسیار شدیدتر از غمگینی بهنجاری است که دیگران ممکن است گاهی آن را تجربه کنند.
نشانه‌های گفته شده از جمله مهمترین نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی است. با توجه به اینکه این اختلال دارای انواع مختلفی است، از این رو ممکن است در برخی از افراد هرکدام از این نشانه‌ها پررنگ تر و بارزتر باشد.
سوالات متداول
1– اختلال شخصیت مرزی (BPD) یا بوردرلاین چگونه تشخیص داده می‌شود؟
برای تشخیص دقیق اختلال شخصیت مرزی (BPD)، روانشناس بالینی از ترکیبی از مصاحبه بالینی و تست‌های شخصیت استفاده می‌کند. برای تکمیل اطلاعات روانشناس ممکن است به سابقه پزشکی قبلی فرد نگاه کند با دوستان و خانواده وی نیز مصاحبه کنند.
2- چرا تشخیص اختلال شخصیت مرزی (BPD) یا بوردرلاین معمولاً دشوار است؟
به چند دلیل تشخیص اختلال شخصیت مرزی یا بوردرلاین ممکن است دشوار باشد. اول اینکه، علایم و نشانگان اختلال شخصیت مرزی (BPD) یا بوردرلاین در افراد مختلف از شدت متفاوتی برخوردارند، و دوم اینکه برخی از اختلالات روانی دیگر ممکن است نشانه‌های مشترکی با اختلال شخصیت مرزی داشته باشند مثل اختلال دوقطبی، اختلال افسردگی و اختلال اضطراب.
3-آیا برای تشخیص اختلال شخصیت مرزی (BPD) یا بوردرلاین تست قطعی وجود دارد؟
اگرچه برای تشخیص‌گذاری انواع اختلالات روانی از پرسشنامه‌ها و تست‌های زیادی نیز استفاده می‌شود، اما باید گفت تشخیص قطعی اختلال شخصیت مرزی معمولاً بر مبنای نتایج حاصل از مصاحبه به علاوه نتایج تست‌های روانشناسی، مشخص می‌شود.
4- معمولاً تشخیص اختلال شخصیت مرزی (BPD) توسط چه کسانی انجام می‌شود؟
به دلیل پیچیدگی‌هایی که اختلالات شخصیت دارند، تشخیص‌گذاری آن ممکن است نیازمند ارزیابی دقیق توسط یک فرد با تجربه باشند. روانشناسان بالینی آموزش دیده در زمینه اختلال شخصیت، و یا روانپزشکانی که از تجربه لازم برخوردار هستند، بهتر از سایر متخصصان سلامت روان می‌توانند اختلال شخصیت مرزی را تشخیص دهند. برای اطمینان از اینکه درمانگرتان از صلاحیت لازم در این زمینه برخوردار است یا نه، به سابقه حرفه‌ای و آموزش‌های وی توجه کنید.
5- آیا اختلال شخصیت مرزی (BPD) یا بوردرلاین واقعاً درمان می‌شود؟
اگرچه، از گذشته تا به امروز اختلال شخصیت مرزی یا BPD را به عنوان یک مشکل سلامت روانی مادام‌العمر و بسیار ناتوان کننده در نظر می‌گیرند، اما تحقیقات اخیر این فرض را به چالش کشیده و آن را نیز به مانند بسیاری از مسایل روانشناختی دیگر قابل درمان می‌دانند. نکته قابل توجه در فرایند درمان اختلال شخصیت مرزی این است که درمان آن معمولاً زمان‌بر است. در فرایند درمان در ابتدا علایم مرتبط با آشفتگی‌های خلقی و هیجانی فرد برطرف می‌شوند و معمولاً علائم دیگر پس از گذشت مدت زمان نسبت طولانی برطرف می‌شوند.
